Przezwisko: Nieliczne grono przyjaciół woła(łoby) na nią Nomi. Nie rzadko używa się samego jej nazwiska przy zwrotach do jej osoby. Często (lecz raczej za jej plecami) nazywa się ją Białym Roninem.
Płeć: Kobieta w stu procentach.
Ranga chowańca: Nowicjusz
Punkty doświadczenia: 350
Rasa: Inugami
Moc: Chowaniec ten ma zdolność do panowania nad żywiołem ognia (co prawda w dość ograniczonym zakresie). Korzysta z niej jednak okazjonalnie, ponieważ nie panuje nad mocą zbyt dobrze, a poza tym, szczerze mówiąc, rzadko kiedy się ona przydaje.
Charakter: Śmierć mocno odbiła się na osobowości Nozomi. Z wesołej, przyjacielskiej, pełnej wigoru i humoru, łatwo wiernej, a nawet niekiedy naiwnej poszukiwaczki przygód o silnym poczuciu honoru, lojalności i wierności zmieniła się w bardziej samowystarczalną i stoicką introwertyczkę. Nie jest oczywiście dzikusem unikającym ludzi jak ognia. Wręcz przeciwnie, nawet lubi ich towarzystwo ale nie przepada za byciem w centrum zainteresowania. Pełni raczej rolę obserwatora-słuchacza. Gdy jednak pyta się ją o opinię odpowiada szczerze i nie rzadko krytycznie, przez co brana jest za osobę nieuprzejmą i oschłą. Prawda jest taka, że Nozomi nie uważa za konieczne łudzić ludzi dookoła niepotrzebnymi kłamstwami. Na szczęście zawsze znajdzie się małe grono osób doceniających ową szczerość i zawsze chętnych wysłuchać co Nomi ma do powiedzenia. Czasami zdarza się, że w konkretnych okolicznościach przyrody (np. przy spożyciu nieco większej ilości alkoholu) na światło dzienne wychodzi "dawna”, towarzyska Nozomi. Warto również dodać, że dziewczyna za życia była samurajem. Przez wielu uważana była za nie szanującą tradycji i ubliżającą "prawdziwym samurajom" uzurpatorkę, ale to nie zniechęciło jej, a nawet zmotywowało do cięższej pracy dzięki czemu jest ona osobą stanowczą, wytrwałą i na swój sposób upartą, która powierzonemu zadaniu oddaje się całkowicie.
Aparycja:
- Włosy: Długie, śnieżno białe i wiecznie związane z tyłu głowy kłaki, które zostały stworzone tylko po to, aby uprzykrzać życie właścicielce. Są niezwykle cienkie i słabe przez co nieustannie wypadają, a ich posiadaczka zastanawia się jak to możliwe że jeszcze nie wyłysiała.
- Twarz: Pociągła o wyraźnych lecz kobiecych rysach, bladej cerze i oczach w kształcie migdałów o intrygującej a zarazem niepokojącej karmazynowej barwie.
- Postura: Nozomi należy do kobiet raczej wysokich (jak na Japonkę), gdyż mierzy prawie 170 centymetrów. Jest raczej szczupłą osobą ale przy tym nieźle umięśnioną dzięki czemu nie raz zaskakuje sprawnością fizyczną. Matka natura nie obdarzyła jej kobiecymi atrybutami, ale za to Nomi pochwalić się może długimi, zgrabnymi nogami oraz mocno wciętą talią. Dziewczyna nie podkreśla jednak swoich zalet gdyż zawsze nosi tradycyjne japońskie stroje nie słynące z podkreślania smukłej figury.
- Inne: O dziwo ciała dziewczyny nie zdobią żadne blizny po oparzeniach które były jednym z powodów jej śmierci, za to stare pamiątki po walkach są tam gdzie być powinny.
Bóstwo: Poszukiwany odpowiedni kandydat.
Relacje:
- Przyjaciele: Dziewczyna uważa, że nie ma przyjaciół, jedynie dobrych znajomych, za co większość osób ma do niej żal. Nieliczni, ale się zdarzają.
- Wrogowie: Hmm... Nozomi stara się być tolerancyjną wobec wszystkich, ale jeśli ktoś gwałtownie narusza jej hierarchię wartości lub przestrzeń osobistą raczej nie spotka się z miłym traktowaniem. Poza tym wiele osób nadal ma jej za złe wszystkie szczere komentarze i nie darzy jej miłym uczuciem.
- Druga połówka: Trochę trudno znaleźć, ale poszukiwania trwają…
- Ze względu na swój osobliwy charakter nigdy nie zawiązała kontraktu z żadnym bóstwem, a od jej przejścia na drugą stronę minęło już prawie czterysta lat…
- Zginęła powolną śmiercią w wyniku poparzeń i głodu.
- Nadal uważa się za samuraja (raczej ronina, gdyż nie posiada pana), przez co cały czas nosi przy pasie tradycyjną katanę i wakizashi oraz stara się przestrzegać bushido.
- Często oddaje się medytacji.
- Poza walką mieczem opanowała posługiwanie się łukiem oraz naginatą, lecz najlepiej czuje się z kataną w ręku.
- Przed śmiercią miała normalny kolor włosów i oczu (czarny z przebłyskami brązowego).
- Znacznie więcej czasu spędza w swojej psiej postaci niźli ludzkiej.
- Czuje odpowiedni respekt do (czytaj: boi się) ognia. Co prawda "własnymi” płomieniami nie może się oparzyć, ale wszelkie świeczki, zapałki, czy kominki woli trzymać z daleka od siebie.
- Uwielbia herbatę i jedzenie, a w szczególności mięso.
- Przepada za towarzystwem mniej lub bardziej dzikiej natury.
- Nie lubi marnować jedzenia. Woli się nie najeść niż zostawić choćby ziarnko ryżu w misce.
- Szanuje bóstwa, ale otwarcie im mówi, że uważa iż zawsze mają wszystko podawane na tacy oraz nigdy nie doświadczyli prawdziwego cierpienia związanego z życiem na Ziemi.
- Jest niezwykle gibka i zwinna oraz potrafi wspiąć się właściwie na wszystko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz